گزارش

سخنرانی فرزاد رحمانی در نمایشگاه کار دانشگاه امیرکبیر/ مسیر شغلی همانند ماراتن است

دومین دوره نمایشگاه کار دانشگاه صنعتی امیرکبیر از ۲۲ تا ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، با هدف تقویت تعامل دانشگاه و صنعت، در محل این دانشگاه برگزار شد. این رویداد حرفه‌ای با حضور شرکت‌های پیشرو، دانشجویان، فارغ‌التحصیلان و مدیران برجسته حوزه کسب‌وکار، بستر مناسبی برای تبادل تجربیات، شناسایی استعدادهای جوان و گفت‌وگو درباره آینده بازار کار فراهم ساخت.

در این میان، یکی از برنامه‌های شاخص نمایشگاه، برگزاری کارگاهی تخصصی با عنوان «درس‌هایی که با من می‌دوند» بود که توسط فرزاد رحمانی، مدیرعامل شرکت چارگون، ارائه شد. او در این سخنرانی، از تجربیات حرفه‌ای و شخصی خود در قالب تشبیه مسیر شغلی به یک مسابقه ماراتن سخن گفت.

رحمانی با اشاره به بیش از ۲۷ سال سابقه فعالیت حرفه‌ای، مسئولیت‌های خانوادگی و همکاری با یک تیم بزرگ در چارگون، اظهار داشت: «تمام این نقش‌ها در کنار علاقه شخصی‌ام به ورزش استقامت و دویدن، زمینه‌ساز درس‌آموخته‌هایی شده که هر روز در زندگی شخصی و شغلی‌ام جاری‌ست.»

وی مسیر شغلی را به ماراتنی تشبیه کرد که دارای فراز و فرود، شکست و پیروزی و لحظات دشوار و شیرین است. رحمانی افزود: «شما که در آغاز مسیر شغلی خود هستید، درست در نقطه شروع یک ماراتن قرار دارید. این مسیر، همراه با درد و رنج، اما در نهایت با دستاورد همراه خواهد بود.»

رحمانی تأکید کرد که یکی از بزرگ‌ترین آسیب‌ها در این مسیر، مقایسه خود با دیگران است. وی در این‌باره اظهار داشت: «تمرکز بر مقایسه با دیگران می‌تواند ما را از مسیر منحرف کند. اگر هم قرار است الگویی داشته باشیم، بهتر است آن الگو یک منتور واقعی باشد؛ اما در نهایت بهترین معیار، خودِ دیروزمان است.»

در ادامه، وی بر اهمیت صبر، استمرار و تمرین مداوم تأکید کرد و افزود: «در هیچ مسیری، موفقیت یک‌شبه حاصل نمی‌شود. همان‌طور که در دویدن، تمرین روزانه و صبوری نیاز است، در محیط کار نیز همین اصول باید رعایت شود. در حقیقت، صبر و استمرار، امضای افراد حرفه‌ای است.»

رحمانی همچنین شکست را بخشی جدایی‌ناپذیر از مسیر موفقیت دانست و یادآور شد: «افتادن در این مسیر طبیعی است؛ اما آنچه اهمیت دارد، برخاستن و ادامه دادن است. موفقیت‌های بیرونی معمولاً بیشتر دیده می‌شوند، اما شکست‌ها، درونی‌تر و پنهان‌ترند.»

او همچنین به اهمیت نظم در مقابل انگیزه اشاره کرد و بیان داشت: «روزهایی هست که انگیزه‌ای برای تمرین ندارم، اما نظم من را به میدان می‌برد. در محیط کار نیز انگیزه می‌تواند نوسان داشته باشد، اما این نظم است که ماندگار و سازنده است.»

رحمانی به نقش حیاتی قدرت ذهن نیز اشاره کرد و گفت: «ذهن قوی‌تر از عضله است. بسیاری از موفقیت‌ها از ذهن آغاز می‌شوند، نه از قدرت جسمانی.»

تاب‌آوری از دیگر مفاهیمی بود که رحمانی آن را کلیدی برای عبور از بحران‌ها و ماندگاری در مسیر دانست. او گفت: «افرادی که به موفقیت می‌رسند، بدون زخم نبوده‌اند. موفق‌ها کسانی هستند که دوام آورده‌اند و از سختی‌ها عبور کرده‌اند.»

در پایان سخنانش، رحمانی مخاطبان را به پذیرش مسئولیت‌های بزرگ‌تر و ورود داوطلبانه به چالش‌ها دعوت کرد و خاطرنشان ساخت: «همان‌طور که یک دونده برای رشد، خود را در یک مسابقه به چالش می‌کشد، ما نیز باید در مسیر شغلی، به‌دنبال نقش‌ها و پروژه‌هایی باشیم که ما را به جلو هل می‌دهند.»

او در جمع‌بندی سخنرانی خود گفت: «ماراتن‌ها تمام می‌شوند، عکس‌ها ثبت می‌شوند، اما آنچه باقی می‌ماند، درس‌هایی است که با ما می‌ماند. من با این درس‌ها زندگی می‌کنم و این داستان همچنان ادامه دارد.»

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا