فکر می‌کنید اولین بار کی به ذهنش رسید که اگه لباس‌های تولیدیش رو تن کسانی که تو شبکه‌های اجتماعی فالوئر زیادی دارند دیده بشه، فروشش بالا می‌ره؟ یه تولیدکننده‌ی بریتانیاییِ لباس و اکسسوری ورزشی به اسم جیم‌شارک. به عبارت دیگه، جیم‌شارک اینفلوئنسرمارکتینگ می‌کرد، وقتی هنوز اینفلوئنسرمارکتینگ مد نبود! حتی اصلاً هنوز کلمه‌ی اینفلوئنسر برای بلاگرها استفاده نمی‌شد.
بن فرانسیس موسس جیم‌شارک مثل غول‌های سیلیکون‌ولی کسب‌وکارش رو از گاراژ خونه‌شون شروع کرد. دوخت و دوز رو هم از مادربزرگش یاد گرفته بود. روزها درس می‌خوند و شب‌ها تو پیتزا هات کار می‌کرد که خرج زندگی‌ش رو دربیاره.
بن فرانسیس برای موفقیت برندش چی کار کرد؟ گشت و یه گوشه‌ی خلوت تو بازار اشباع‌شده‌ی صنعت فیتنس تو سال ۲۰۱۲ پیدا کرد. جیم‌شارک از همون اول قرار نبود فقط تولیدکننده‌ی لباس باشه، بلکه یه اجتماع وفادار از مخاطب‌ها بود که حول فلسفه‌ی برند دور هم جمع شده بودند. برند جیم‌شارک ۱۸ تا ۲۵ساله‌هایی رو تارگت کرده که عاشق فعالیت بدنی و فشن هستند.
کمپینی که اسم جیم‌شارک رو برای اولین بار سر زبون‌ها انداخت، کمپین #stayhumble یا «متواضع بمان» بود. استیو هِویت مدیرعامل وقت جیم‌شارک درباره‌ی این کمپین گفته: «سخت‌کوشی، استعداد نمی‌خواد. متواضع موندن هم استعداد نمی‌خواد. اگه این دو تا رو درست انجام بدی، همیشه تو مسیرت خوب پیش می‌ری.»
کمپین «متواضع بمان» فقط برای ترویج ارزش های جیم‌شارک خلق نشده بود، بلکه برای ساختن اجتماع مخاطب‌ها و یکپارچه و هماهنگ کردن‌شون طراحی شده بود. جیم‌شارک مدام طرفداران برندش رو تشویق می‌کرد که به همدیگه انگیزه بدن. همین باعث ایجاد حس اصالت و تعلق خاطر به برند می‌شد. فالوئرهای برند یه تیم رو تشکیل دادن که هدفی مشترک رو دنبال می‌کرد؛ تبدیل شدن به نسخه‌ی بهتری از خودشون! صفحات برند تو شبکه‌های اجتماعی، محتواهایی رو که هوادارها تولید کرده بودند، اشتراک‌گذاری می‌کرد و جنبش «قضاوت ممنوع» رو راه انداخت که هوادارانش رو تشویق می‌کرد بدون قضاوت کردن بقیه، فقط و فقط بهترینِ خودشون باشن.
اما چیز دیگه‌ای که جیم‌شارک رو جیم‌شارک کرد، این بود که این شرکت یکی از اولین‌هایی بود که از استراتژی‌های بازاریابی سنتی فاصله گرفت. بن فرانسیس و دوستانش شروع کردن به ارتباط گرفتن با بادی‌بیلدرهایی که واقعاً از تماشاشون لذت می‌بردن؛ سلبریتی‌هایی مثل لکس گریفین و کریس لاوادو. لباس‌های جیم‌شارک رو رایگان براشون ارسال می‌کردند تا این که هر دوی بادی‌بیلدرها کم‌کم با لباس‌های جیم‌شارک تو ویدئوهاشون ظاهر شدن.
فرانسیس تو ولاگ یوتوبش گفته: «اون زمان هیچ کس هنوز سراغ اینفلوئنسرمارکتینگ نرفته بود. این حرکت کاملاً طبیعی اتفاق افتاد، چون ما طرفدار این بادی‌بیلدرها بودیم.»
بعد از اون جیم‌شارک اینفلوئنسرمارکتینگ رو ادامه داد و محصولاتش رو برای سلبریتی‌های اینستاگرام و فیس‌بوک فرستاد. امروز درخشان‌ترین ستاره‌های صنعت و پرافتخارترین ورزشکارها برند جیم‌شارک رو پروموت می‌کنن.
جیم‌شارک یه سایت رسمی هم داره که یه کانال ارتباطی مفید با مشتریانش محسوب می‌شه. اونجا محتواهایی درباره‌ی لایف‌استایل سالم، دستور پخت غذا و فعالیت‌های بدنی منتشر می‌شه؛ محتواهای متنوع و باکیفیتی که ترافیک وب‌سایت را بالا می‌بره و به ارتقای برند اورنس و در نهایت رشد فروش منجر می‌شه. از این بابت هم جیم‌شارک جزو اولین‌هایی بود که بازاریابی محتوایی رو به شکلی مفید برای رشد برندش به کار گرفت.
پسربچه‌ای که زمانی تو پیتزا هات کار می‌کرد، باورش نمی‌شد یه روز صاحب یه کسب‌وکار ۱.۳ میلیارد دلاری بشه. جیم‌شارک حالا تو اینستاگرام ۷.۲ میلیون فالوئر داره و محصولاتش تو ۱۳۱ کشور دنیا فروخته می‌شه.
