براساس اطلاعات به‌دست آمده از گزارش تحقیقاتی شرکت پژوهش بازار و رسانه امروز (EMRC)، با وجود آگاهی از لزوم فعالیت ورزشی هماهنگ با برنامه منظم هفتگی، فقط حدود ۴۵% ازجامعه ایرانی در سال گذشته فعالیت ورزشی داشته‌اند. حال هر چقدر جدول داده‌ها به سمت سنین بالاتر جامعه حرکت می‌کند، این درصدها کاهش می‌یابد. اطلاعات ارائه شده برگرفته از گزارش تحقیقاتی است که توسط شرکت پژوهش بازار و رسانه امروز (EMRC) باموضوع “مطالعه نفوذ ورزش و فعالیت‌های ورزشی در جامعه ایرانی” تهیه شده است.
این گزارش، نتیجه تحقیق طولی (TGI) است که در قالب یک پژوهش میدانی با حضور افراد بالای ۱۵ سال ساکن مناطق شهری تهیه شده است. در ادامه اطلاعات بیشتری از این پژوهش را بخوانید.
میزان فعالیت‌های ورزشی جامعه ایرانی در سالی که گذشت
طبق داده‌های بدست آمده از گزارش تحقیقاتی تهیه شده توسط شرکت پژوهش بازار و رسانه امروز (EMRC) حدود ۷۱ درصد از پاسخگویان مخالفتی با این نگرش ندارند که باید حداقل یک بار در هفته به ورزش یا فعالیت بدنی بپردازند. اما آنچه که در واقعیت زندگی رخ می دهد متفاوت است و فاصله زیادی بین نگرش تا واقعیت عمل در ورزش وجود دارد.
همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد در بین کسانی که در سال گذشته فعالیت ورزشی داشته‌اند جوانان در مقایسه با سایر افراد جامعه مدت زمان بیشتری به فعالیت ورزشی در طول هفته اختصاص داده‌اند. براساس نتایج بدست آمده از پژوهش مورد نظر،۳۰% از افراد دارای فعالیت ورزشی بیشتر از سه ساعت در هفته به انجام فعالیت‌های ورزشی می‌پردازند که این رقم در رده سنی ۱۸-۲۴ سال به ۳۵% افزایش پیدا می‌کند. لازم به ذکر است، فعالیت‌های ورزشی فقط شامل ورزش کردن به صورت تخصصی نیست و فعالیت‌های دیگری مانند پیاده روی، دویدن، تناسب اندام و …نیز شامل این دسته بندی می‌شوند.
بدنسازی رکوردار رشته‌های ورزشی در جامعه ایرانی
در میان رشته‌های ورزشی، بدنسازی از اقبال بیشتری میان ایرانیان برخوردار است. پژوهش نشان داد؛ حداقل یکی از هر ۱۰ نفر در جامعه در سال گذشته در باشگاه بدنسازی عضویت داشته‌اند. پس از بدنسازی، با اختلاف زیاد عضویت در باشگاه‌های ایروبیک، مجموعه‌های استخر و سونا، باشگاه فوتبال به ترتیب میان جامعه ایرانی پرطرفدار هستند.
پیگیری ورزش در رسانه ها
اطلاعات بدست آمده از پژوهش نشان می‌دهد، حدود یک پنجم (۱۹درصد) پاسخگویان حتما اخبار و برنامه‌های ورزشی را در تلویزیون دنبال می‌کنند. پس از تلویزیون، جستجوی موضوعات ورزشی در اینترنت مورد توجه حاضران در پژوهش بوده است. دنبال کردن صفحات اجتماعی اینفلوئنسرهای ورزشی با ۱۳% در رتبه بعدی قرار دارد. نکته جالب توجه این پژوهش علاقمندی کمتر از ۵ درصدی پاسخگویان به موضوعات ورزشی در روزنامه‌ها و مجلات است که با افت کلی مخاطبان مطبوعات در چندسال اخیر بی ارتباط نبوده و می‌تواند ناشی از تغییر ذائقه مخاطبین در به کارگیری رسانه باشد.
نرخ مخاطبان موضوعات ورزشی در صدا و سیما
در تلویزیون، شبکه ۳ و شبکه ورزش؛ و در رادیو، شبکه رادیویی ورزش، شبکه‌هایی هستند که به تهیه و تولید برنامه‌های ورزشی و پوشش اخبار ورزشی می‌پردازند. در این میان برنامه‌های ورزشی شبکه سوم سیمانفوذ بالاتری در جامعه ایرانی دارد. به طوری که حدود یک چهارم پاسخگویان این پژوهش (۲۵ درصد) حتما برنامه‌های ورزشی این شبکه را می‌بینند. ۲۲% پاسخگویان، بیننده شبکه تلویزیونی ورزش بوده‌اند.؛ و شبکه رادیویی ورزش نیز با ۴ درصد کمترین مخاطب را به خود اختصاص داده است.
در مجموع اطلاعات بدست آمده از پژوهش برای بسیاری از کسب وکارها و برنامه‌ریزان ورزشی مفید است. آن‌ها با بررسی و تحلیل این داده‌ها می‌توانند به علایق مخاطبان پی برده و بر همین اساس برنامه‌ریزی کنند.
