استعداد و مهارت آنگلا مرکل در متقاعد ساختن آلمانی ها به قرار گرفتن صدر اعظم در راس اهداف بحران های پیچیده و توجه به نگرانی های مردم کشورش، باعث شد تا آلمانی ها به تو لقب «Mutti» یا همان مادر را بدهند.
غلبه بر رقبای داخلی و رهبری یک پاسخ منطقی به بحران بدهی اروپا باعث شد تا آنگلا مرکل عنوان قدرتمند ترین زن جهان را به دست آورد اما برای بسیاری از مردم آلمان، مرکل فقط یک چهره اطمینان بخش است که به او لقب «مادر» را داده اند.
فراتر از تصمیم جسورانه او برای اعطای مجوز ورود تعداد زیادی از مهاجران به آلمان و اصرارش بر روی کاهش بودجه در یونان، ویژگی های معمولی تر مرکل به او کمک کرده است تا با حضوری سرسختانه به محبوبیت فراوان نزد مردم این کشور دست یابد.
مرکل درخشان ترین مقام سیاسی نیست اما جذابیتش سیاسی می نماید.
مرکل رهبری است که خود سبزیجات مورد نیازش را پرورش می دهد، در تعطیلات به پیاده روی می رود، گهگاه در حال خرید در سوپرمارکت نزدیک محل زندگی اش مشاهده می شود و در همان آپارتمانی در برلین زندگی می کند که ۱۲ سال پیش، یعنی قبل از انتخاب به عنوان صدر اعظم، در آن زندگی می کرد.
مرکل با ترکیبی از انعطاف پذیری ایدئولوژیک، فرایند تصمیم گیری آرام، حجب و حیای شخصی و کمی شوخ طبعی، به طور گسترده ای آلمانی ها را از خود راضی کرده است.
مرکل در کودکی می خواست یک رقصنده باله یا ژیمناست موفق باشد، رشته هایی که در آن زمینه ها خوب عمل نمی کرد. پس از سال ها او با خود به صلح رسید که در چه زمینه هایی با استعداد و در چه زمینه هایی بی استعداد است.
رویکرد واقع بینانه و تمایل او به پذیرفتن ایده های رقبای لیبرالش – همراه با کمی شانس – به این رهبر محافظه کار اجازه داده است تا نام خود را در میدان مرکزی سیاسی آلمان ثبت کند.
به عنوان صدر اعظم، او ضمن لغو فانون اجباری بودن خدمت نظام وظیفه، با ذکر مزایای خدمت سربازی، پدران را به توجه و مراقبت از فرزندان جوان خود تشویق کرد. در ادامه، به دنبال شکل گرفتن فاجعه فوکوشیمای ژاپن در سال ۲۰۱۱ میلادی، آنگلا مرکل ناگهان به تسریع روند تعطیلی نیروگاه های هسته ای آلمان روی آورد.
او در سال ۲۰۱۵ ضمن پذیرش تعداد زیادی از پناهجویان، خبر از مدیریت آن در آینده داد. مرکل سپس تدریجا رویکرد محدود کننده تری را در پیش گرفت. اخیرا، وی بدون تایید قانون ازدواج همجنس گرایان، راه را برای قانونی کردن آن توسط پارلمان هموار کرد.
رویکرد فوق ریشه در مسیر زندگی غیر ممکن مرکل برای رسیدن به صدر یک مملکت دارد: او دختر یک کشیش پروتستان بود که در آلمان شرقی بزرگ شد. مرکل در جوانی به عنوان یک فیزیکدان مشغول کار شد و سپس اواسط دهه چهارم عمر خود با فروپاشی کمونیسم، گزینه فعالیت در دنیای سیاست را انتخاب کرد.
به گفته ژاکلین بویسن، نویسنده یک بیوگرافی درباره مرکل، تجربه صدر اعظم آلمان از دوران دیکتاتوری و باور های مسیحی او باعث شده تا اعمال وی همواره بوی حفظ حقوق بشر بدهد. او یقینا زنی بسیار اصولگرا اما در عین حال واقع بین است.
مرکل به عنوان رهبر حزب دموکرات مسیحی آلمان از سال ۲۰۰۰ تا همین اواخر، آهسته و پیوسته روند مدرن سازی این حزب را پیش برده است تا اطمینان یابد که حزب همگام با تغییرات در جامعه حرکت می کند.
وی در صورت لزوم مواضع خود را به سرعت تغییر داده است: در سال ۲۰۰۵، در پی پیروزی سخت در انتخاباتی که انتظار موفقیت آسان در آن را داشت، با رقبای چپ میانه خود ائتلاف کرد و از صحبت درباره اصلاحات اقتصادی گسترده در داخل کشور دست کشید.
منتقدین مرکل از متعلق به حزب باد بودن و وسعت دید کم او شکایت دارند. معاون اول صدر اعظم، سوسیال دموکرات چپ میانه، فرانز مونتفرینگ بعد ها در یک سخنرانی گفت: «اگر با هواپیمایی سفر کنید که او خلبان هواپیما است، نیازی به نگرانی در مورد خطر سقوط ندارید اما مشخص نیست که کجا فرود خواهید آمد.»
رویکرد علمی صدر اعظم آلمان بازتابی از پیشینه علمی او است.
مرکل زمانی در یک رویداد تابستانی به میزبانی مجله زنان گفت: «تصمیم گیری های من گاهی اوقات خیلی طول می کشند اما سرانجام با تصمیم نهایی مشکلی نخواهم داشت.»
با گذشت سال ها، مرکل به گفته خود لحن مستقیم تری را در بیان خواسته هایش بر می گزیند. به هر حال، سخنرانی های عمومی او همچنان فرمولی غیر مستقیم و خاص دارند. مرکل شاید این ویژگی را از تربیتش پشت پرده آهنین به ارث برده باشد.
او به یاد می آورد که در آلمان شرقی باید همیشه بین خطوط را می خواند یا به عبارتی معنای نهفته هر چیزی را درک می کرد. آن زمان در آلمان شرقی وجود نکته ظریفی کافی بود تا تقریبا شما را در سمت دشمن قرار دهد.
او می گوید: «در جامعه ای که آزادی بیان و عقیده وجود دارد، همگان عادت دارند تا علایق خود را با صراحت بیشتری بیان کنند.» پس از اتحاد مجدد آلمان ها، مرکل فکر می کند که مردم موفق به درک نکات ظریف و مثبت شخصیتش خواهند شد اما این قابلیت ها همیشه نیز مفید و کارآمد نیستند.
اگر بیانات و کلمات صدر اعظم همیشه روشن نیست اما زبان بدنش می تواند بیانگر ایده ها و عقایدش باشد. مرکل خود اذعان می کند که چهره بی احساسی ندارد.
او می گوید: «من تسلیم شده ام. من نمی توانم این کار را انجام دهم. شما باید با نقاط ضعف خود کنار بیایید.»
این حس شوخ طبعی خود سرزنش گری و خود کم بینی او بر روی یک سبک زندگی کلا کم حرف و متواضعانه تاکید می کند.
به اعتقاد بویسن، نویسنده بیوگرافی مرکل، او کسی نیست که به تجملات، اتومبیل های بزرگ، جواهرات، کیف های دستی و کفش های زیبا و متنوع علاقه داشته باشد. زندگی لوکس و تجملی از علائق مرکل نیست.
