جگوار لندروِر اتومبیلی شناخته‌شده و خواستنی است و در عین حال تغییر آن سخت است.
اما برند نیاز به تغییر داشت، باید متحول می‌شد و می‌بایست برای حفظ توانمندی‌های خانواده‌ی لندرور، ویژگی‌های گروه را حفظ می‌کرد.
تیم خلاقه هنگام ریبرندینگ این اتومبیل، سادگی آن را حفظ کرد. آن‌ها می‌خواستند علاقه و احترام‌شان را به خودروهای کلاسیک‌شان نشان دهند و به صاحبان این نوع اتومبیل‌ها وفادار بمانند.
اما هدف‌شان چه بود؟ تاکید بر شکوه، وفاداری و منحصربه‌فردی.
این مساله که اتومبیل‌ها به مدل‌های کلاسیک تبدیل می‌شوند به این معنا نیست که برندینگ‌شان هم از این قانون تبعیت می‌کند. بازار، بسیار رقابتی است و شرکت‌ها باید به دنبال فرصت‌های متفاوتی برای سرمایه‌گذاری باشند.
جگوار لندرور جایگاه خود را کنار خودروهای کلاسیک تعیین کرده بود. آن‌ها با استفاده از شهرت و با ارائه‌ی خدماتی خاص (مانند کاتالوگ‌های بخش‌های اتومبیل‌های کلاسیک که سال‌هاست تولید نمی‌شوند) که دیگران قادر به عرضه‌شان نبودند، در حال بهبود برندشان بودند.
جگوارلندرور استراتژی متمرکزی را دنبال می‌کرد، زیرا می‌خواست نام کنونی برند را جوری تغییر دهد که بتواند در بازار یک سر و گردن بالاتر از بقیه بایستد. معماری برند بسیار دقیق و سختگیرانه تنظیم شده بود؛ تصمیم بر این شد که تمام محصولات تحت عنوان لندرور ساخته شوند.
به این ترتیب جگوار لندرور، به جگوار لندرور کلاسیک تبدیل شد تا بتواند با خانواده‌ی لندرو هم‌نشینی بیش‌تری داشته باشد. تغییر زیادی در لوگو انجام نشد و تغییرات تنها به سمت سادگی و اعتماد بیش‌تر رفت تا ظاهر مدرن‌تری به آن ببخشد؛ تصویری سنتی و کلاسیک در دنیای مدرن.
www.thebrandingjournal.com
