وقتی قرار است درباره همدلی و پذیرش تنوع صحبت کنیم، شاید لازم است با یک آزمایش شروع کنیم: یک تکه گچ بردارید و به پیاده رو بروید. یک حرف کوچک “n” روی زمین بنویسید. سپس یکی از اعضای خانواده خود را صدا کنید و از او بخواهید بالای “n” بایستد. از آنها بپرسید چه حرفی می بینند.
دیدگاه شما به هر ماجرایی، تفسیر شما را از وقایع شکل می دهد. همه ما قطعاتی از کل را بسته بر نقطه نظر خودمان میبینیم و تا زمانی که با افرادی با دیدگاههای دیگر مواجه نشویم، متوجه نیستیم که دیدگاه متفاوت چه تاثیری بر رفتارهای ما دارد. طی ماههای اخیر ، یافته های کامل سرشماری سال ۲۰۲۰ ایالات متحده تیتر اول روزنامه ها بود ، به ویژه نکات برجسته ای در مورد افزایش تنوع نژادی .به گفته نیویورک تایمز ، “تنوع در ۱۹ مورد از هر ۲۰ استان افزایش می یابد.” آمریکایی هایی که خود را چند نژادی معرفی می کردند بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ از حدود ۹ میلیون نفر به ۳۳.۸ میلیون نفر رسید و بیزینس اینسایدر خاطرنشان کرد که “آمریکا در حال تبدیل شدن به کشوری متنوع تر است و سرانجام به اکثریتی از اقلیت ها تبدیل خواهد شد.” این نام “اقلیت” نشان دهنده بسیاری از دسته های مختلف نژادی از آمریکاییان بومی و خارجی است.
این تنوع فقط در جامعه ایالات متحده موجود نیست، اما زمانی می تواند باعث ترس و اصطکاک شود که درک و همدلی وجود نداشته باشد. این امر در محیط های شخصی و اجتماعی صادق است ، همچنین در محل کار ، جایی که همکاری ، نوآوری و حتی عملکرد شغلی روزانه تحت تأثیر پویایی و روحیه تیم است. ارتباطات ضعیف ، سوء ظن و کینه در غیاب همدلی افزایش می یابد ، در حالی که وجود آن باعث افزایش بهره وری ، خلاقیت و تصمیمات آگاهانه می شود.
برخی از مدیران و رهبران تیم مطمئن نیستند که از کجا شروع به ایجاد همدلی در سازمان خود کنند. پاسخ بسیار ساده است ، زیرا بهترین عامل برای همدلی داستانهای شخصی است. وقتی بتوانیم داستانها و چشم اندازهای یکدیگر را درک کنیم ، ترس را از بین می برد و این تکنیک به ما اجازه می دهد منابع متنوع و متنوع خود را در کنار هم جمع کنیم.
هنری فورد می گوید: “اگر یک راز موفقیت وجود داشته باشد ، این است که می توانید دیدگاه طرف مقابل را دریافت کرده و از زاویه آن شخص و همچنین از دیدگاه خود به مسائل نگاه کنید.” در اینجا سه روش برای تقویت همدلی از طریق تجسم دیدگاه های دیگر و بهره گیری از مزایای تجربیات متنوع در محل کار وجود دارد.
۱. بهترین دیگران را فرض کنید
اد باتیستا ، مدرس و مدیر اجرایی دانشکده فارغ التحصیل دانشگاه استنفورد در ویدئویی کوتاه در مورد اهمیت استراتژیک همدلی توضیح می دهد که تعارض محل کار اغلب در مورد مفروضات نادرست است ، نه در مورد سوء نظر افراد. هر فردی دلایلی برای حرف ها ، رفتار و انتظارات خود دارد. “ما مجموعه ای از مفروضات داریم که اغلب دیدگاه خود را توجیه می کنند و معمولاً بسیار بی رمق هستند. اما آنچه ما به طور عادی انجام نمی دهیم این است که چند لحظه صبر کرده و از خود بپرسیم: “استدلال آن شخص چیست؟“
همکاران ، کارفرمایان و کارکنان جدید با عادات ، ریتم ها و رفتارهای متفاوت خود از جایی دیگر می آیند. اولین قدم برای پرورش همدلی این است که فرض کنید دلایلی در پشت اقدامات آنها وجود دارد که هیچ ربطی به ناراحتی یا بی احترامی به شما ندارند.
۲. سوالاتی بپرسید که بحث را گسترش دهند
همه از صحبتهای کوچک لذت نمی برند ، زیرا برای شناختن دیگران تا حد زیادی بی ثمر است. بخشی از همدلی ناشی از شنیدن داستان های زندگی شخصی و حرفه ای دیگران است، همان تجربیاتی که دیدگاه ها ، نگرش ها و رفتارهای او را شکل داده است. برای بازکردن باب گفتگو درباره داستان های زندگی همکاران خود، سوالاتی کاربردی بپرسید تا بحثی موثر را آغاز کنید، به عنوان مثال ، پس از ارائه یک ایده جدید به تیم خود ، بپرسید: “آیا کسی تجربه دیگری در زندگی شخصی یا در پروژه های مشابه را دارد؟” از شخص یا افرادی که پاسخ می دهند ، بپرسید: «چه راه حلی برای استفاده از استراتژی مشابه آنچه در مورد آن صحبت کردیم ، داشتید؟» یا ، “توصیه می کنید در رویکرد خود از چه چیزی اجتناب کنیم ، و چرا؟”
۳. گوش شنوا داشته باشید
سعی کنید که سه برابر بیشتر از آنچه صحبت می کنید ، گوش دهید. گوش دادن کاملاً دقیق و با حوصله می تواند سخت باشد. ما در هر لحظه چیزهای زیادی را در ذهن خود داریم، لیست کارها ، حواس پرتی های مختلف و دغدغه های ذهنی، اما گوش دادن صمیمانه و با دقت می تواند همدلی را افزایش و حواس پرتی را کاهش دهد. گوش دادن دقیق، مستلزم گوش دادن با تمام وجود است و می تواند نرخ همدلی را با افزایش راندمان کاری همراه کند.