
آیا میدانستید در حالی که اغلب کارمندان باید بابت یکی دو روز مرخصی در ماه به مدیر بالادستی و همکارها و حتی زیردستیها جواب پس بدهند، در دنیا شرکتهایی هم هستند که سیاست مرخصی نامحدود دارند؟ یعنی کارمندان این شرکتها مثل فریلنسرها فقط با خروجی کارشان ارزیابی میشوند و دستمزدشان بر اساس ساعتهای کاریشان حساب و کتاب نمیشود.
به این ساختار Unlimited paid time off (PTO) گفته میشود و شرکت نتفلیکس از پیشگامان این شیوه است. در قراردادهای کاری کارمندان این مجموعهها هیچ سقف مشخصی برای مرخصی سالانه در نظر گرفته نشده و کارمندان میتوانند تا جایی که کسب و کار دچار اختلال نشود، مرخصی بگیرند.
این شیوه اغلب به مدیریت زمان بهتر، بازدهی بالاتر، ارتباط بهتر کارمندان، کاهش هزینههای اجرایی سازمان و رضایت شغلی کارمندان منجر میشود، اما گاهی اوقات هم به سواستفادهی کارمندان و چالشها و پیچیدگیهای ساختاری میانجامد.
وقتی همیشه در محیطهایی کار کردهاید که کارمندان بر اساس قوانین مشخص و توافقهای دقیق کاری عمل میکنند، پیادهسازی سیاست مرخصی نامحدود میتواند بسیار چالشبرانگیز باشد.
شما چهطور فکر میکنید؟ آیا حاضرید به عنوان کارمند یا کارفرما سیاست مرخصی نامحدود را امتحان کنید؟