تا چشم به هم زدیم آب هم شد یکی از خاطره های کودکی ما. محمد واعظی مستند ساز به نقل از سایت حامی جو می‌گوید: کشاورز زاده ام، خاطره من از آب صدای موتورهای دیزلی بود که جای قنات و رودخانه را گرفته بودند و همیشه جایی بودند میان سکوت شهر کوچک ما در زنجان. بزرگتر که شدیم دیگر صدایی نمی آمد. چاهها عمیقتر شده بودند و موتورهای برقی، آب را به جای ۱۵ متر از عمق ۱۰۰ متری زمین بیرون می کشیدند. آسمان انگار که قهرش گرفته باشد نبارید و نبارید تا عمق چاهها بیشتر شود. این سکوت، مثل سکوت قبل از مرگ است، روزی که دیگر صدای هیچ رودخانه ای نیاید و هیچ چشمه ای نجوشد . این داستان فقط داستان من نیست، همه شما می توانید گوشه ای از خود و خاطراتتان را در آن پیدا کنید، از چشمه های و رودهای خشک شهر و روستایتان تا دریاچه‌ها. ایران در گروه کشورهایی است که در سال ۲۰۲۵ با کمبود فیزیکی آب مواجه هستند، این یعنی کمبود آب برای تأمین نیازهای اساسی حتی با بالاترین راندمان و بهره‌وری ممکن در مصرف آب. برای حفظ وضع موجود تا سال ۲۰۲۵ باید ۱۱۲ درصد به منابع آب قابل استحصال افزوده شود که این مقدار با توجه به امکانات و منابع آب موجود غیرممکن به نظر می‌رسد. سطح دریاچه ارومیه در ابتدای مهرماه سال ۹۳ به حدود ۱۰ درصد سطح اولیه آن در سال ۱۳۵۱ شمسی کاهش یافته است. از ۶۰۰ دشت ایران، ۲۹۷ تای آن خشک شده است.
با نرخ کنونی مصرف بی‌رویه آب در ایران، ۱۲ استان از ۳۱ استان کشور، ظرف ۵۰ سال آینده ذخایر آبی خود را به پایان خواهند رساند.به طوری که رئیس سابق خانه کشاورز ایران گفته بود «این موضوع به معنای آن است که اگر به همین وضع ادامه دهیم حدود ۷۰ درصد ایرانیان یعنی جمعیتی معادل ۵۰ میلیون نفر برای زنده ماندن ناچار به مهاجرت از کشور هستند.» در میان آمارهای هراس انگیز و خبرهای بد، باید به دنبال یک راهکار برای این بحران باشیم.
اما محمد واعظی کیست؟ او مستندسازی‌ست که دغدغه آب دارد و در تلاش است، مستندی را با نام رویای آب بسازد. ایشان درباره مستند رویای آب می‌گوید: ما برای تولید این مستند یکسال تلاش کرده ایم. سفرهای متعدد به قائن، پژوهش و گفتگو با کشاورزها تا رسیدن به یک خط روایی درست و شکل گیری فیلمنامه مستند. مشورت با کارشناسان حوزه آب و کشاورزی و محیط زیست و فعالان فضای کارآفرینی و اکوسیستم استارت آپی ایران. تا به امروز نیمی از فیلمبرداری این پروژه در ۲۰ جلسه و در قائن و کیش و تهران انجام شده است. از شروع پروژه برای جذب حامی تلاش کردیم تا بتوانیم هزینه های سنگین تولید رو پوشش بدهیم. پس از کاغذبازی‌ها و هماهنگی‌ها، جلسات متعدد و کارشناسی زیادی با سازمانها برگزار کردیم و نتیجه: هیچ! بحران اقتصادی و وضعیت بی ثبات دلار همه را محتاط کرده و بسیاری حتی در نزدیکی حمایت از پروژه کنار کشیدند. ما اما عقب ننشستیم، امید داریم و این حرف اصلی این مستند است. تا به امروز چند بخش مهم از فیلمبرداری در قائن و تهران انجام شده است و ما برای ادامه در مشهد و قائن و آغاز پروسه بعد از فیلمبرداری (تدوین، صداگذاری، اصلاح رنگ، موسیقی، تبلیغات) نیازمند حمایت شما هستیم.
بنابراین رویای آب؛ مستندی‌ست که برای نشر و تکمیل ساخت نیاز به همراهی کسانی دارد که دغدغه اصلی‌شان آبادانی ایران است. این مستند به شیوه کراودفاندینگ یا جمع‌سپاری ساخته خواهد شد، با مراجعه به سایت حامی جو که در حوزه حمایت از پروژه‌های فرهنگی فعالیت می‌کند، می‌توانید در جریان مستند رویای آب قرار گرفته و نسبت به حمایت از پروژه اقدام کنید. گاهی برای یک قطره آب حاضریم جانمان را بدهیم! اما شاید راهی دیگر هم باشد….
