
بسیاری از مدیران، درک دقیقی از مفهوم همدلی ندارند. برخی آن را نادیده میگیرند و برخی دیگر در میزان همدلی خود با کارکنان، دچار اغراق میشوند. این در حالیست که پژوهشها نشان میدهد ۵۵ درصد از مدیرعاملها خود را همدل با کارکنان میدانند؛ اما تنها ۲۸ درصد از کارمندان و ۲۲ درصد از متخصصان منابع انسانی با این دیدگاه موافقاند.
نادیده گرفتن همدلی از سوی مدیران، پیامدهای منفی متعددی بهدنبال دارد؛ از جمله ایجاد محیطی سمی، کاهش روحیه کارکنان و افزایش احتمال فرسودگی شغلی. در چنین شرایطی، کارمندان تمایلی به بهاشتراکگذاری اطلاعات با مدیران نخواهند داشت. بهویژه در زمان بحران، همدلی بین مدیر و کارکنان میتواند به عاملی حیاتی برای حفظ و بقای سازمان تبدیل شود.
با این حال، بسیاری از مدیران در نشان دادن حس همدلی مقاومت میکنند. کلیشههای فرهنگی و جنسیتی نقش مهمی در این مسئله دارند. برای مثال، برخی مدیران مرد تصور میکنند همدلی با کارکنان ممکن است از اقتدارشان بکاهد. در مقابل، برخی مدیران زن نگراناند که همدلی بیش از حد، آنها را احساسی جلوه دهد. عدهای نیز این کار را دشوار یا زمانبر میدانند.
برای تبدیل همدلی به بخشی مؤثر از فرهنگ سازمانی، به کارگیری راهکارهای عملی ضروری است. در ادامه به شش استراتژی کلیدی برای پرورش و نمایش همدلی در محیط کار اشاره میشود:
۱. تدوین یک پروتکل همکاری
بدون تعریف روشن از مفهوم همدلی، اجرای آن در عمل بینتیجه خواهد بود. گاهی هر دو طرف – مدیر و کارمند – به ارزش همدلی باور دارند اما به دلیل برداشتهای متفاوت یا افراط و تفریط در اجرا، با احتیاط و بیاعتمادی عمل میکنند.
۲. ایجاد درک مشترک از همدلی در سازمان
ضروری است که تعریف دقیق همدلی، نقش آن در ایجاد ارزش افزوده و نحوه بروز آن در محیط کار، برای همه اعضای تیم روشن باشد. گفتگوهای شفاف میان مدیران و کارکنان میتواند به ایجاد چارچوبی عملی برای همدلی منجر شود.
۳. ترویج شنیدن فعال و عمیق
گوش دادن واقعی و بدون قضاوت به حرفهای کارکنان، از نشانههای بارز همدلی است. این مهارت، حس دیده شدن و درک شدن را در افراد تقویت میکند.
۴. بیان صادقانه واقعیتها
همدلی بهمعنای نادیده گرفتن حقیقت نیست. بلکه میتوان حتی در شرایط دشوار و در بیان تصمیمات سخت مدیریتی، صداقت را با همدلی همراه کرد.
۵. احترام به تفاوت دیدگاهها
پذیرفتن اختلاف نظرها و برخورد محترمانه با دیدگاههای متنوع، محیطی باز و سازنده برای رشد و یادگیری فراهم میآورد.
۶. الگوسازی رفتاری
مدیران باید خود الگوی عملی همدلی باشند. وقتی رهبران سازمان این ویژگی را در تعاملات روزمره نشان دهند، این رفتار به مرور در میان کارکنان نیز نهادینه میشود.
در نهایت، همدلی نهتنها یک ویژگی فردی، بلکه ابزاری راهبردی برای مدیریت مؤثر و ایجاد فرهنگ سازمانی سالم است. مدیرانی که این مهارت را جدی میگیرند، سازمانهایی چابکتر، پویاتر و انسانیتر خواهند ساخت.