حکایت موزی که با چسب به دیوار نمایشگاه چسبانده شد و عنوان «اثر هنری» را از آن خود کرد، خورده شد و فروخته شد را خیلیها شنیدهاند.
از آن زمان که چندهفتهای گذشته است، برندهای زیادی سعی کردهاند از موج خبری این «اثر هنری» استفاده کنند و با مرتبطکردن خود به آن، خبرساز باشند.
برگرکینگ(Burger King) فرانسه
برند که یک سیبزمینی سرخکرده را با چسب به دیوار چسبانده بود، در توییترش نوشت: «مراقب باشید چه چیزی را میخورید.»
سوییتگرین (Sweetgreen)
این برند زنجیرهای سالاد برای تبلیغ محل شعبهی جدیدش، سبزیجات را به دیوار چسباند و نوشت: «میامی، ما داریم میآییم.»
پپسی (Pepsi)
پپسی از مخاطبانش خواست که برای نوشیدنی محبوبشان قیمت پیشنهاد کنند.
کارفور (Carrefour)
کارفور میوهها و سبزیجاتش را با چسب به دیوار چسباند و با قیمت همیشگیاش در پستهای اینستاگرام به نمایش گذاشت.
با محصولات ارگانیک ما، هنر آشپزی در دسترس همه است.
پاپایز (Popeyes)
برند ساندویچ مرغش را با مبلغی بیش از موز مذکور در گالری سنپل برای فروش گذاشت و بنا بر اظهارات نمایندهی برند مبلغ فروش ساندویچ به بنیاد پاپایز برای امور خیریه اختصاص داده میشود.
مکدونالد (McDonald’s)
مکدونالد در همکاری با آژانس تیبیدبلیواِی (TBWA) و در مجموعهای از آگهیهای چاپی، فقدان غذاهای محبوب مخاطبانش را به نمایش گذاشت؛ انگار یک نفر «آثار هنری این برند» را دزدیده است.
نکتهی قابلذکر در مورد این فعالیتها این است که همهی آنها باوجود «بانمکبودن»، عنصر خلاقیت را کم داشتند و با -صرفا- اجرای ایدهی موز معروف، دنبالهروی آن بودند.