کارل لاگرفلد، خدای مُد درگذشت (3)

کارل لاگرفلد می دانست که چگونه می توان همواره به مدل های کلاسیک لباس های شانل به گونه ای نیروی تازه بخشید که برای دهه های مختلف علاقه مشتریان را نسبت به خود و البته محصولاتش حفظ کند. این کار در دنیای بی ثبات مد تقریبا غیر ممکن است. از آن جا که او فصل به فصل به همان مفاهیم گذشته باز می گشت (کفش های دو رنگ، ژاکت فاستونی)، ظرافت طبع لاگرفلد در شانل منحصر به فرد بود؛ لباس ها و دیزاین های او اغلب اوقات انگار داخل یک حباب قرار داشت که اکثرا جلوی نفوذ گرایش هایی را می گرفت که راه خود را داخل دیگر مجموعه های برند ها باز می کردند. به نظر می رسد که نمی توان واژه “Cool” یا هر توصیف لحظه ای دیگری را به شانل نسبت داد.

نیازی به انجام این کار نیست. مردم به این خاطر به شانل لاگرفلد علاقه داشتند که از چیزی قدیمی تر و زیبا تر حرف می زد. برند با حضور لاگرفلد با شان، مقام و کلاس آن ها مترادف بود. امروز، شانل در فرهنگ پاپ دختران پولدار و زنان شیک پوش یک جایگاه همیشگی و ویژه دارد. چر، بازیگر زن معروف آمریکایی، ناخودآگاه در باشگاه از بطری شانل خود آب می نوشد (یک ایده دیزاین لباس که بعدا لاگرفلد آن را به کل مجموعه محصولات شانل تعمیم داد) و گروه خواهران شانل ستاره شوی تلویزیونی “Scream Queens” هستند. آن هاساوی، بازیگر زن فیلم “The Devil Wears Prada” در اولین حضور رسمی خود با ظاهر جدید، بوت های شانل را به پا داشت.

دیزاین های لاگرفلد برای شانل و به روز رسانی های محصولات کلاسیک برند، البته،الهام بخش دریایی از محصولات تقلبی شانل شد. تماشای یک کیف دستی با دوختی لحاف گونه و یک بند زنجیری در فروشگاه های گروه “Aldo” یا “Kate Spade” یا یک جفت کفش پشت باز دو رنگ بژ و مشکی در فروشگاه های DSW یا Forever 21 نشان می دهد که لاگرفلد بر روی همه چیز تاثیر گذاشته است.

در ستایش کارل

مانند آنا وینتور، سردبیر ارشد مجله Vogue، لاگرفلد نیز از جمله نوادر دنیای مد بود که کاملا با فرهنگ پاپ عجین شد. بخشی از این محبوبیت به خاطر ظاهر خاص و متمایز او (با دستکش های بدون انگشت و گردنبند های مختلف، سنجاق ها و حلقه های متنوع) بود که او را به یک هدف آسان برای تقلید یا الهام از لباس های هالووینی تبدیل کرد. برای مثال، او با تولید عروسک های خزدار در قالب خود، دیگران را تشویق به جاودانه سازی می کرد. اگرچه او یک بار گفت که با فضای آنلاین کاری ندارد اما گربه چشم آبی او، “Choopette” به یک حیوان خانگی اینفلوئنسر تمام عیار در اینستاگرام در دهه ۲۰۱۰ تبدیل شد.
گهگاه، او یک فرد کلیشه ای در دنیای مد به نظر می رسید. لاگرفلد در سال ۱۹۸۲ میلادی در یک مصاحبه با روزنامه نیو یورک تایمز می گفت که او ترجیح می دهد به جای “روشنفکر”، بیشتر او را به عنوان یک انسان “ظاهربین” بشناسند. (“روشنفکران اکثرا خسته کننده هستند.”) به هر حال، او بسیار مطالعه می کرد و یک مصرف کننده آثار فرهنگی بود، هر چند حتی کیفیت آن جستجو های جسورانه نیز از یک زندگی عادی و روزمره فراتر می رفت. به گفته مجله نیو یورکر، او یک بار عمارتی در شهر “بیاریتز” (واقع در فرانسه) را با ۱۵۰ هزار جلد از کتاب هایش پر کرد. او سرانجام عمارتش را فروخت زیرا هرگز آن جا نماند.

در مصاحبه ها او سریع صحبت می کرد که نشان از شور و اشتیاق زیاد به چیز های جدید و آینده داشت. لاگرفلد در سال ۲۰۰۷ میلادی به مجله نیو یورکر گفته بود که مهم ترین اسباب و اثاثیه یک خانه را سطل زباله تشکیل می دهد! او هیچ آرشیوی از خود، طرح ها، عکس ها و لباس هایش نداشت – هیچی! او باید یک کار جدید را انجام دهد، او نباید چیزی را به یاد بیاورد!” او به خاطر مصاحبه های عصبانی کننده و گاهی اوقات تهاجمی اش معروف بود.

در حالی که شانل به نوعی دست از کار کشید و در نتیجه به جایگاه پایین تر یعنی بازار انبوه یا عمده فروشی نزول یافت، همکاری لاگرفلد در زمینه تولید بطری های Diet Coke (نوشیدنی منتخب خود)، منجر به دیزاین برای جریان اصلی به تعداد محدود شد و در سال ۲۰۰۴ میلادی، یک مجموعه لباس برای H&M در مدت چند ساعت به فروش رفت. او حتی، بر مبنای تجربه کاهش وزن خود در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، یک کتاب با عنوان “رژیم غذایی کارل لاگرفلد” نوشت که در آمازون به قیمت ۱۵ دلار و ۳۴ سنت موجود است.