در گفت‌وگویی با مینا قنبری، مدیر مارکتینگ شرکت افراطب آوا، از او درباره تأثیر اتفاقات اخیر بر فعالیت‌های بازاریابی پرسیدیم و همچنین نظرش را درباره میزان آمادگی کسب‌وکارها در مواجهه با چنین موقعیت‌هایی جویا شدیم.
تأثیر بحران بر تصمیم‌گیری برندها
یکی از نخستین چالش‌هایی که مدیران مارکتینگ در شرایط بحرانی با آن روبه‌رو می‌شوند، تعیین نقش برند در چنین موقعیت‌هایی است. بسیاری از برندها، به‌دلیل استراتژی کلان یا ماهیت محصول خود، حتی امکان اجرای فعالیت‌های مسئولیت اجتماعی را نیز ندارند. اما در مورد شرکت افراطب آوا ، با توجه به عرضه محصولات در حوزه درمان و رویکرد حمایت‌گرایانه برند از ابتدا، این امکان وجود داشت که در موقعیت بحرانی به‌درستی وارد عمل شود و حضوری مؤثر داشته باشد.
وابستگی شدید به فضای آنلاین
یکی دیگر از دغدغه‌های اصلی در این شرایط، مربوط به برندهایی است که بخش عمده فعالیت‌های بازاریابی خود را به فضای آنلاین متکی کرده‌اند. کسب‌وکارهایی که در حوزه‌هایی مانند تجهیزات دندان‌پزشکی یا دارو فعالیت می‌کنند، معمولاً بخش اعظم بودجه بازاریابی‌شان را در فضای آنلاین صرف می‌کنند. در چنین شرایطی، با ایجاد اختلال در زیرساخت اینترنت، دسترسی به بسترهای تبلیغاتی ممکن نیست و این موضوع به‌شدت فعالیت برندها را محدود می‌کند.
لغو برنامه‌ها و نبود راهکار جایگزین
در کنار این مسائل، لغو تمامی ایونت‌ها، نمایشگاه‌ها و برنامه‌های حضوری نیز ضربه‌ای جدی به برنامه‌های از پیش طراحی‌شده برندها وارد کرد. به‌دلیل شرایط ناامن، امکان برگزاری هیچ‌گونه رویداد حضوری فراهم نبود و در عین حال، برای این وضعیت بحرانی نیز از پیش راهکار جایگزینی طراحی نشده بود. این خلأ، بسیاری از برنامه‌ها را عملاً متوقف کرد.
نبود آموزش و استراتژی برای شرایط بحرانی
نگران‌کننده‌تر از همه این‌که، به‌نظر می‌رسد حتی پس از این تجربه تلخ، همچنان آمادگی لازم برای مواجهه با بحران‌های آتی در میان کسب‌وکارها وجود ندارد. مارکترها، به‌ویژه در ایران، نه آموزش مشخصی برای مدیریت شرایط بحرانی دیده‌اند و نه استراتژی مدونی در اختیار دارند. همان‌طور که در دوران کرونا هم تجربه شد، در بحران اخیر نیز کسب‌وکارها با همان غافلگیری مواجه شدند.
نکته پایانی
برای عبور از بحران‌هایی نظیر جنگ یا پاندمی، ضروری است که از هم‌اکنون استراتژی‌های تبلیغاتی منعطف و قابل اجرا طراحی و تدوین شوند. تا زمانی که این خلأ برطرف نشود، تکرار سردرگمی و انفعال در بحران‌های آینده، دور از انتظار نخواهد بود.
