من دریاچه ارومیه هستم

کمپین «من دریاچه ارومیه هستم» در رسانه‌های اجتماعی به مساله حفظ محیط زیست در ایران می‌پردازد.سرنوشت شومی که در انتظار دریاچه ارومیه می‌باشد، منعکس کننده طیف متنوع تری از مشکلات زیست محیطی در ایران است که از آن جمله می‌توان به اتکای بیش از حد به سد‌ها، تغییرات آب و هوایی، شیوه‌های آبیاری نامناسب و استفاده بی رویه از آب شاره کرد.دریاچه ارومیه واقع در شمال غربی ایران در حال تبدیل شدن به نماد ملی تخریب محیط زیست می‎‌باشد که همین مساله حساسیت و آگاهی عمومی را برانگیخته است. کمپین «من دریاچه ارومیه هستم» که در سال‌های اخیر راه اندازی شده یک نمونه تلاش مردمی برای جمع آوری یک میلیون امضاء جهت تشویق سازمان ملل متحد به بحث و گفنگو درباره راه‌های احیاء این دریاچه نمک به حساب می‌آید که از دهه ۱۹۷۰ میلادی تاکنون ۹۰ درصد از مساحت خود را از دست داده است.هشتگ «من دریاچه ارومیه هستم» کم کم در شبکه‌های اجتماعی تبدیل به یک ترند شد. رضا کیانیان یکی از اولین کسانی بود که با حضور پر رنگ در اینستاگرام از هموطنان ایرانی خود خواست تا مسئولیت این دریاچه را بر عهده بگیرند.این اولین تلاش برای جلب توجه مردم در سطح ملی و بین المللی به دریاچه ارومیه نیست. سیاستمداران ایرانی مانند حسن روحانی، نمایندگان مجلس ایران و حتی لئوناردو دی کاپریو، ستاره هالیوود نیز به نوعی از دریاچه ارومیه حمایت کرده اند. پست اینستاگرامی دی کاپریو در خصوص دریاچه ارومیه ۳۲۸ هزار لایک را به دنبال داشت و یک شبه او را به قهرمانی بزرگ در میان ایرانیان تبدیل کرد.ایران از سندروم «ماموریت هیدرولیک» رنج می‌برد، وضعیتی که در ان کشوری سعی می‌کند منابع آب داخلی را با هدف تامین تقاضا از طریق انجام یک سری اقدامات کوته بینانه دستکاری کند.سد‌ها، به طور خاص به عنوان نماد توسعه، قدرت سیاسی و قدرت بین المللی در سرتاسر جهان شناخته می‌شوند. یکی از عوامل مهم نابودی تدریجی دریاچه ارومیه تداخل در جریان طبیعی ورود آب به دریاچه توسط بیش از ۵۰ سد احداثی است. این آسیب با برداشت بی رویه آب، آبیاری پر مصرف و استفاده ناپایدار از کود‌ها در سال‌های اخیر تشدید شده است.همکاری با شرکای بین المللی برای احیای دریاچه ارومیه محدود اما همچنان ادامه دارد. مهم تر از همه برنامه توسعه سازمان ملل متحد، مشارکت وزارت محیط زیست ایران و دولت ژاپن در قالب یک پروژه مشترک در سال‌های گذشته است که آموزش کشاورزان محلی در مورد شیوه‌های کشاورزی پایدار، کاهش مصرف آب از طریق بهبود در زمینه بهره وری و تامین کود‌های بهبود یافته و ایمن تر از قبل را در بر می‌گیرد.www.amp.theguardian.com