اگر جادو وجود داشته باشد، فولکس‌واگن جادویی‌ترین ادبیات را در تبلیغات دنیا دارد؛ کلماتی نرم با جمله‌هایی کوتاه و رویایی.
برند در آگهی خداحافظی‌اش از خودروی هشتاد ساله‌ی بیتل (Beetle) سنگ تمام گذاشته است.
«تو را لیمو می‌نامیدند. به ستاره‌ی چهارچرخ فیلم‌های سینمایی بدل شدی. جلد آلبوم‌های موسیقی‌ای را که هنوز هم بارها و بارها می‌شنویم، زینت دادی. مورد علاقه‌ی اعتصابیون و همچنین کسانی بودی که پشت پرچین‌های سفید خانه‌هایشان زندگی می‌کردند. لباس‌های زیادی در سکوهای نمایش مد از تو الهام گرفته‌اند، همچنین حسادت‌های زیادی را در ورودی اتومبیل‌ها در پارکینگ موجب شدی. راهت را به تمام جنبه‌های فرهنگ مدرن گشودی.
سواری با ماشین را کمی بهتر و دنیا را کمی روشن‌تر کردی. چیزی بیشتر از یک ماشین بودی. نشانه‌ای که از خودت باقی می‌گذاری، تا مدت‌های زیادی پس از رفتنت باقی خواهد ماند.»
چیزی که این آخرین آگهی بیتل را در ذهن ماندگار می‌کند، به‌کاربردن کلمات فاخر و گریز زدن به اتفاقات تاریخی برای برانگیختن احساسات مخاطب است. آگهیْ بیتل را مانند انسانی به تصویر می‌کشد که دنیای بهتری برای مخاطبانش ساخته است و حالا وقت خداحافظی‌ست؛ آن هم نه یک خداحافظی عادی -شما یک همراه و یک دوست و یک ستاره را از دست می‌دهید.
